W marcowym numerze czasopisma European Journal of ePractice ukazał się ciekawy artykuł “Open data: an international comparison of strategies” porównujący strategie ponownego wykorzystania informacji z sektora publicznego. Autorzy przeanalizowali sytuację w pięciu krajach: Wielka Brytania, Australia, Dania, Hiszpania, Stany Zjednoczone. Na tej podstawie zidentyfikowali kluczowe cechy, oraz 10 najważniejszych barier i czynników wpływających na postęp i efektywność strategii otwartościowych.

Autorzy artykułu zaznaczają, że rozwój Web 2.0, powstanie portali i narzędzi społecznościowych oraz mobilny dostęp do Internetu wzmocnił zaangażowanie społeczne nie tylko pod kątem możliwości (współ)tworzenia, ale także wykorzystania informacji sektora publicznego. To otwiera zupełnie nowe możliwości wzmocnienia przejrzystości działań rządowych.

W tekście możemy znaleźć syntezę czynników motywujących do dzielenia się danymi publicznymi:

1. Wzrost kontroli demokracji i udziału polityki
2. Wzmocnienie publicznych usług i innowacyjności tworzonych produktów (w polskim kontekście można w tym miejscu wymienić takie produkty jak: sejmometr czy jakdojade.pl)
3. Umocnienie egzekwowania prawa

Przydatna jest także analiza narzędzi promujących dostęp i implementujących otwarte dane. Autorzy wymienili 4 typy: 1) wolontariat 2) edukacja i szkolenia 3) narzędzia ekonomiczne 4) prawo i monitoring, przy dominacji pierwszego i ostatniego typu.

Lista 10 czynników sprzyjających i hamujących rozwój i wdrażanie polityki otwartych danych może być świetną wskazówką dla innych krajów, które jeszcze stoją przed koniecznością opracowania narodowych strategii.
Co ciekawe analiza czynników wykazała, że czynniki sprzyjające (inicjatywy regionalne i rynkowe, inicjatywy podejmowane przez obywateli, liderzy) leżą głównie poza środowiskiem rządowych, a bariery (ograniczona jakość danych, brak standardów dla polityki otwartych danych) są jego domeną.

Dwa główne wnioski płynące z artykułu to:

• wciąż brak dowodów, że otwarte dane sektora publicznego dają istotne efekty ekonomiczne, społeczne i demokratyczne,
• opracowanie pogłębionej analizy takich efektów może przyczynić się do wzmocnienia debaty społecznej, usunięcia/redukcji oporu rządu w stosunku do inwestowania w strategie re-use informacji z sektora publicznego i rozwoju efektywnej, transparentnej polityki na poziomie narodowym i europejskim.