Jak
tworzyć otwarte zasoby edukacyjne

down

Jak tworzyć i publikować materiały,
pamiętając o prawie autorskim, licencjach
i dostępności dla osób
o specjalnych potrzebach

Jeśli chcesz, aby twoje materiały były w pełni dostępne dla innych nauczycieli/nauczycielek oraz uczniów/uczennic, musisz pamiętać o odpowiedniej licencji. My proponujemy korzystanie z wolnych licencji tj. Creative Commons Uznanie autorstwa (CC BY) oraz Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach (CC BY-SA). Obie gwarantują możliwość wykorzystywania materiałów, np. wszystkich zasobów Wikimedia Commons oraz Wikipedii (przy odpowiednim oznaczeniu) oraz zapewniają, że autorskie elementy czy całość materiału będzie można wykorzystać w kolejnych projektach.

Aby twój materiał był w pełni otwarty, musisz pamiętać, by wykorzystywał wyłącznie autorskie materiały, które opublikujesz na otwartej licencji oraz materiały już objęte takimi licencjami. W sieci jest mnóstwo materiałów, które możesz wykorzystać. Piszemy o nich we wcześniejszych rozdziałach. Poniżej prezentujemy kilka serwisów, w których możesz opublikować swoje zasoby i oznaczyć je licencjami CC. Serwisy te jednocześnie zawierają wiele ciekawych otwartych zasobów.

down

Jeśli nie wiesz, jak rozpocząć tworzenie swojego zasobu i chciałbyś/chciałabyś zacząć swoją pracę, wychodząc od problemu lub potrzeby, a nie od narzędzia, polecamy formatkę stworzoną specjalnie do tych celów OZE CANVA.

Dostępność dla osób o specjalnych potrzebach
Na co zwracać uwagę?

  • zwróć uwagę, żeby struktura publikacji była przejrzysta i zrozumiała dla osoby nieposiadającej jeszcze wiedzy z danej dziedziny;
  • wykresy, ilustracje itp. zamieszczaj w bezpośrednim sąsiedztwie tekstu, który ich dotyczy.

  • zwróć uwagę, żeby nagłówki jednoznacznie określały treść danego rozdziału;
  • twórz zwięzłe nagłówki, zajmujące jedną linię tekstu, maksymalnie dwie (to oznacza, że masz do dyspozycji zaledwie kilka słów).

  • zwróć uwagę, żeby język publikacji edukacyjnej dobrać do wieku i umiejętności czytelników;
  • postaraj się uprościć słownictwo i ograniczyć skomplikowane konstrukcje gramatyczne.

  • w materiałach elektronicznych stosuj czcionki bezszeryfowe (tj. bez dekoracyjnych zakończeń poszczególnych znaków);
  • w materiałach przeznaczonych do druku możesz stosować czcionki szeryfowe (choć nagłówki warto pozostawić bezszeryfowe);
  • wybieraj proste, „nieudziwnione” kroje pisma;
  • w przypadku skalowalnych materiałów (np. stron WWW) rozmiar czcionki nie jest istotny, ponieważ odbiorca może powiększyć widok strony w przeglądarce;
  • w materiałach przeznaczonych do druku stosuj standardowe rozmiary czcionki — ok. 12 pkt.;
  • w materiałach przeznaczonych do druku i wypełniania ręcznego (np. karty pracy dla uczniów) zastosuj nieco większe czcionki i zadbaj o wprowadzenie wyraźnych odstępów między poszczególnymi pytaniami/zadaniami;
  • jeśli chcesz podkreślić ważne kwestie, zastosuj wyróżnienia, np. pogrubienie, kursywę;
  • pamiętaj jednak, żeby być w tej kwestii oszczędnym — cały akapit pisany kursywą lub pogrubieniem staje się nieczytelny.

  • zadbaj, żeby współczynnik kontrastu kolorystycznego pomiędzy kolorem tekstu a tła wynosił co najmniej 4.5, a najlepiej powyżej 7.0;
  • współczynnik kontrastu można obliczyć za pomocą kalkulatora, np. contrast-ratio.com;
  • kontrast kolorystyczny nagłówków może być nieznacznie niższy niż głównego tekstu;
  • wydrukuj publikację na czarno-białej drukarce — jeśli niektóre kolory tekstu i tła tylko nieznacznie się różnią, to dla wielu osób mogą być nierozróżnialne.

  • biały i czarny — dobra; bardzo wysoki kontrast, standardowe, wygodne do czytania połączenie kolorów;
  • żółty i czarny — dobra do podkreślenia szczególnie ważnych informacji; bardzo wysoki kontrast, raczej nie do większych partii tekstu;
  • czerwony i czarny — zła; osoby o upośledzonym widzeniu kolorów często mają trudności z odczytaniem czerwonego tekstu na czarnym tle (lepiej: żółty i czarny lub pomarańczowy i czarny);
  • zielony i czerwony — zła; mały kontrast pomiędzy kolorami;
  • biel i jasnoniebieski — zła; mały kontrast pomiędzy kolorami.

  • pamiętaj, że tło dla tekstu może stanowić jednolity kolor, ewentualnie gradient;
  • nie zamieszczaj zdjęć ani obrazów w tle, o ile nie nałoży się na nie silnego filtra przyciemniającego/rozjaśniającego i niwelującego różnice w kontraście elementów obrazu;
  • tło nie może odciągać uwagi czytelnika/czytelniczki od tekstu;
  • postaraj się ograniczyć grafiki i elementy dekoracyjne do minimum;
  • nie używaj animacji, nagrań audio czy wideo w funkcji wyłącznie dekoracyjnej.

nigdy nie używaj grafik do przedstawiania tekstów (np. nie zamieszczaj zdjęć tekstu zamiast prawdziwego tekstu na stronie WWW). To bardzo ważne, gdyż oprogramowanie asystujące nie jest w stanie takiego tekstu odczytać.

  • wszystkie wykresy, diagramy i tabele trzeba opatrzyć tekstem alternatywnym i/lub streścić w tekście głównym publikacji;
  • pamiętaj, żeby wykresy i diagramy wyjaśnić i zinterpretować widoczne na nich dane również w tekście głównym publikacji;
  • ważne, żeby kategorie przedstawione na wykresie były oznaczone kolorami różniącymi się jasnością, a nie tylko barwą, aby ułatwić rozróżnienie ich osobom niewidzącym kolorów (np. skala szarości, żółty — pomarańczowy — czerwony, ale nie: zielony — niebieski — czerwony);
  • pamiętaj, żeby wykresy i diagramy miały etykiety z nazwami kategorii oraz wartościami dla danej kategorii na „słupkach”, tak aby możliwe było odczytanie ich przez osoby nierozróżniające kolorów w legendzie lub mające trudności z przeliczeniem wartości na skali;
  • dla wykresów liniowych używaj różnych stylów/grubości linii zamiast kolorów.

  • w miarę możliwości unikaj stosowania mediów ograniczonych czasowo, gdyż są one w dużej mierze niedostępne dla użytkowników korzystających z technologii asystujących, niesprawnych ruchowo czy nieobeznanych z technologią;
  • rozważ zastosowanie rozwiązania bardzo pomocnego przy treściach, które wymagają reakcji odbiorcy, a mają limit czasu wyświetlania: mianowicie dodania w interfejsie przycisku pozwalającego na przedłużenie czasu wyświetlania materiałów (np. przycisk „potrzebuję więcej czasu”);
  • gdy konieczne jest ograniczenie czasu rozwiązywania zadania, ustaw wyższy niż w „realnym świecie” limit czasu, aby umożliwić osobom korzystającym z technologii asystujących zapoznanie się z całą treścią;
  • zapewnij możliwość podjęcia więcej niż jednej próby uzupełnienia quizu, aby w razie problemów technicznych nie przepadała szansa zaliczenia testu.

  • pamiętaj, żeby grafiki opisywać zwięzłym tekstem alternatywnym lub zamieszczać opis w tekście głównym publikacji (np. en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Manual_of_Style/Accessibility/Alternative_text_for_images);
  • pamiętaj, że tekst alternatywny nie jest opisem grafiki/wykresu, ale jego streszczeniem;
  • najlepiej, żeby tekst alternatywny miał długość najwyżej jednego zdania i w skrócie podawał widoczne na rysunku/wykresie istotne dla publikacji informacje;
  • zwróć uwagę, żeby grafiki i elementy wyłącznie dekoracyjne opatrzyć pustym tekstem alternatywnym (alt text =””) — to nie jest to samo, co brak tekstu alternatywnego;
  • do nagrań audio w miarę możliwości dołącz ich transkrypcję lub streść nagranie w tekście głównym publikacji;
  • do nagrań wideo w miarę możliwości dodaj napisy lub streść nagranie w tekście głównym publikacji;
  • jeśli nagranie wideo zamieszczone jest w jednym z ogólnodostępnych serwisów wideo, często możliwe jest automatyczne generowanie do niego napisów — wtedy nie musisz samodzielnie ich przygotowywać.

  • zwróć uwagę, żeby w materiałach edukacyjnych nie wykorzystywać najnowszych technologii, działających tylko na najnowszych wersjach przeglądarek internetowych, komputerach o dużej ilości pamięci itd.;
  • najlepiej, żeby materiały w formie webowej działały we wszystkich podstawowych przeglądarkach internetowych (Firefox, Chrome, Internet Explorer);
  • unikaj rozwiązań wymagających dużego zużycia danych (np. wideo UHD).

Tworzenie
infografiki

Infografiki to wizualne reprezentacje informacji, danych lub wiedzy tworzone po to, by przedstawić skomplikowane treści w przystępny i przejrzysty sposób.

Przykład infografiki

Elementy infografiki

  • tytuł/temat
  • treść:dane, mapa, tabele, rysunki, wykresy, skale, drzewka wyboru, porównania, tekst, piktogramy, kolory, sieci
  • nawigacja: np. punkty, numeracja, ramki, strzałki, legenda
  • elementy formalne: link do wersji online, oznaczenie autorów/organizacji, informacja o licencji, informacja o finansowaniu, loga

Dostępność

Zwróć szczególną uwagę na:

  • odpowiedni kontrast między tekstem a tłem,
  • widoczność danych.

Jak dobrać format?

Zastanów się, jak i do czego twoja infografika ma być wykorzystywana (w druku, w sieci, do dzielenia się w mediach społecznościowych, do wieszania jako plakat). Dobierz format do sposobu użycia, jaki planujesz

  • jeśli infografika ma funkcjonować w wersji papierowej, ułatw druk, dobierając format A4 (domowe drukarki) i jego odpowiednie skalowanie np. dwie długości A4 na szerokość jednej A4. Pamiętaj też, że w druku kolory wychodzą inaczej niż na ekranach komputera;
  • jeśli infografika ma być dostępna w sieci, możesz zrobić grafikę długą (do przewijania) lub poziomą (wypełniającą cały ekran).

Narzędzia

  • Pakiet biurowy z programem kalkulacyjnym i oprogramowanie do obróbki grafiki wektorowej to podstawa. Libre Office pozwala na eksportowanie wykresów z arkuszy za pomocą programu Draw do formatu wektorowego SVG. Pliki w tym formacie możemy dowolnie obrabiać i dodawać rozbudowane elementy graficzne w programie Inkscape (Libre Office i Inkscape to otwarte oprogramowanie, dostępne na systemy operacyjne Windows, Linux i MacOS);
  • Infogram czy Piktochart: bardzo proste narzędzia do tworzenia infografik online z gotowych elementów;
  • Visual.ly: poza funkcją tworzenia infografik z gotowych elementów, umożliwia również prezentację naszych prac stworzonych poza tą aplikacją.

down

Dodatkowe narzędzia do projektowania materiałów graficznych

  • Dia: otwarty program do rysowania diagramów. Eksportuje je również w formacie wektorowym SVG;
  • Draw.io: narzędzie online do rysownia diagramów, obrazów szkieletowych (tzw. wireframe), stron WWW i aplikacji;
  • Adobe Kuler: narzędzie służące generowaniu online pasujących do siebie zestawów kolorów;
  • Colorbrewer2: narzędzie do dobierania online zestawów kolorystycznych odpowiednich do prezentowania na mapach'
  • Canva: bardzo proste narzędzie do projektowania typu drag-and-drop.

Gdzie publikować?

  • Tinypic
  • SlideShare
  • na własnym blogu.

Tworzenie
wideo

Tworząc wideo, w którym korzystamy z cudzych materiałów na licencjach CC, musimy pamiętać o takim ich oznaczeniu, żeby było dobrze widoczne i dostępne, niezależnie od tego, jak i gdzie ktoś skorzysta z wideo. Najlepiej informacje takie zawrzeć w napisach końcowych do filmu oraz w metadanych pliku (pliki muzyczne i wideo w edycji ich właściwości pozwalają na dopisanie tego typu informacji). Choć najczęściej nasze wideo publikujemy w serwisach typu YouTube, oznaczenie użytych materiałów w opisie pod filmem nie będzie wystarczające. Jeśli ktoś zobaczy film umieszczony poza danym serwisem (embedowany) lub pobierze go na dysk, straci możliwość zapoznania się z informacjami o licencji.

Podobnie należy oznaczać licencję CC do naszego materiału. Najlepiej informację tę zawrzeć w samym filmie oraz w jego metadanych. W ten sposób oznaczenie licencji będzie niezależne od tego, w jakim serwisie znajdzie się nasz plik.

Dostępność

Zwróć szczególną uwagę na:

dodanie napisów (jeśli to możliwe); możesz też streścić nagranie w tekście głównym publikacji.

Tworzenie scenariusza lekcji
i udostępnianie go w internecie

Aby przygotować scenariusz lekcji, który bez problemu będzie można udostępnić innym, należy pamiętać o paru prostych zasadach. W rozdziale dotyczącym wyboru licencji dowiedziałeś/dowiedziałaś się, jak zabrać się za pracę od strony prawnoautorskiej. Tutaj podpowiadamy, z jakich narzędzi możesz skorzystać, aby lekcja była atrakcyjna, otwarta i dostępna, a przy okazji, żeby jej przygotowanie było przyjemne i przynosiło satysfakcję.

Jak zabrać się do pracy?

Na początek pomyśl, czy chcesz materiał przygotować sam/sama? Może ktoś z twoich znajomych już zajmował się tym tematem i podzieli się z tobą swoją pracą? A może ktoś chce się zająć dokładnie tym samym? Zawsze warto zapytać, bo praca w grupie jest zazwyczaj przyjemniejsza, bardziej kreatywna i motywująca.

Dostępność

Zwróć szczególną uwagę na:

  • fonty — wybierz prosty, bezszeryfowy font (czcionkę), w rozmiarze min. 12pkt, zwłaszcza jeśli tekst będzie drukowany;
  • zdjęcia i filmy — stwórz tekst alternatywny do zdjęć i napisy do filmów;
  • struktura scenariusza — staraj się, żeby była jak najbardziej przejrzysta i nie zawierała zbędnych elementów.

Z czego mogę skorzystać?

Tworząc materiały, możesz swobodnie korzystać z narzędzi opisanych powyżej w naszym Przewodniku. Mamy też parę konkretnych wskazówek dotyczących scenariusza lekcji.

down


  • Google Dokumenty — pomogą w pracy nad jednym dokumentem większej liczbie osób. Dzięki nim widzicie na bieżąco pracę innych i, co ważne, macie jeden wspólny dokument, na którym pracujecie (tak właśnie powstał ten przewodnik);
  • Google Formularze — jeśli chcesz przed rozpoczęciem pracy dowiedzieć się np. od uczniów lub studentów, co chcieliby powtórzyć, co było dla nich trudne albo jakich metod lubią używać najbardziej, skorzystaj z formularza Googla — to prosty sposób, żeby stworzyć ankietę online;
  • Slack — pracujecie w grupie, ale nie macie czasu się spotkać na żywo? To nie problem, załóżcie sobie kanał na Slack.com. Możecie tam ze sobą rozmawiać, przesyłać pliki, dzwonić i organizować wideokonferencje.

Narzędzia

W samym scenariuszu możesz uzwględnić listę narzędzi, która pomoże Ci przeprowadzić efektywnie lekcję. Poniżej znajdziesz listę polecanych przez nas aplikacji.

down


  • quizy — zawsze się sprawdzają, niezależnie od wieku uczestników zajęć. Oprócz Google Formularzy, które świetnie się nadają do tworzenia quizów, możesz skorzystać z takich materiałów jak: Kahoot.com, quizizz.com lub quizlet — mają one wiele różnych funkcjonalności, co zachęca do samodzielnego doboru potrzebnych elementów;
  • filmy — jeśli chcesz łatwo i szybko zmontować filmik, który pomoże ci w pracy z danym tematem. Proponujemy skorzystanie z Magisto, w którym zmontujesz zdjęcia do ruchomego kolażu. Jeśli chcesz, żeby film stanowił część lekcji, możesz skorzystać z serwisu Edpuzzle, który umożliwia dodawanie elementów do gotowych już filmów (np. z YouTube lub Khan Academy)
  • prezentacje i grafiki — jeśli twój scenariusz wymaga jakiejś prezentacji graficznej, np. obrazków czy plakatów, skorzystaj z bardzo prostego narzędzia do tworzenia grafik: Canva.com. Jest ono przeznaczone zarówno dla osób, które lubią dobierać kolory i wzory, czują w sobie artystyczną duszę, jak również tych, które wolą skorzystać z gotowych szablonów. Uważaj tylko na czcionki — nie wszystkie mają polskie znaki. Jeśli szukasz czegoś bardziej interaktywnego, możesz skorzystać z Thinglink.com — to interaktywny plakat, który umożliwia umieszczanie wielu informacji na jednym obrazku.

Szukasz dalszych inspiracji? Zajrzyj na stronę przygotowaną przez praktyczki: czasnaapp.weebly.com.

Udostępnianie

Umieszczając scenariusz lekcji jako otwarty zasób w internecie, pamiętaj, aby uzgodnić licencje wszystkich jego elementów. W widocznym miejscu umieść wybraną licencję (CC BY lub CC BY-SA). Proponujemy zrobić to przy pomocy strony Creative Commons Polska koniecznie też podpisz siebie i podaj wszystkie źródła, z których korzystałaś/korzystałeś. Gotowy scenariusz możesz umieścić na swojej stronie, stronie szkoły, wspólnym dysku Google szkoły.

Tworzenie
prezentacji

Tworząc materiały, możesz swobodnie korzystać z materiałów opisanych w Przewodniku powyżej. Mamy jednak parę konkretnych wskazówek dotyczących opracowania prezentacji.

Wykorzystanie zdjęć w prezentacji

Jeżeli nie masz pewności, czy i jak możesz wykorzystać wyszukane zdjęcie w swojej prezentacji i czy jest ono chronione prawem autorskim, zawsze bezpieczniej założyć, że wszystkie prawa do niego są zastrzeżone. Co robić w takiej sytuacji? Czy musisz samodzielnie wykonać grafikę, zdjęcie czy rysunek? Możesz, ale na szczęście nie musisz! Na ratunek przychodzą otwarte zasoby :-) Dzięki nim sytuacja nie jest bez wyjścia.

Jak opisać wykorzystane grafiki i zdjęcia w swojej prezentacji?

Jeśli wykorzystujesz otwarte zasoby graficzne i zdjęcia w swojej prezentacji, dobrą praktyką jest dbałość o dodanie poprawnego opisu, który zawiera istotne informacje pozwalające na identyfikację zasobów. Informacje te ważne są nie tylko dla twórców, ale także dla osób, które chcą korzystać z treści rozpowszechnianych na wolnych licencjach. Błędny opis może utrudnić lub uniemożliwić korzystanie zgodnie z licencją z użytych przez ciebie zdjęć lub grafik. Jakie wobec tego są zasady poprawnego opisu licencji udostępnianego utworu?

Elementy opisu zasobów na licencjach CC

Warto podkreślić, że nie istnieje jeden powszechnie obowiązujący, ortodoksyjny schemat oznaczania utworów na wolnych licencjach. Mimo to można bez problemu wymienić kilka elementów, które powinny znaleźć się w opisie wykorzystanego zasobu:

down

  • informacja o autorze lub autorach, lub też o innym licencjodawcy. Twórca lub osoba uprawniona może zażyczyć sobie, aby zostać podpisanym przy użyciu pseudonimu, a nie imienia i nazwiska, może też chcieć, aby nie informowano o autorstwie/licencjonodawcy wcale;
  • źródło (link, jeśli wykorzystywany utwór jest dostępny w sieci);
  • dokładna nazwa licencji z odnośnikiem do strony licencji* w serwisie Creative Commons lub — w przypadku druku — adresem URL do niej. Precyzyjne określenie licencji, na której dostępny jest utwór, jest niezmiernie ważne, bo dzięki temu użytkownicy znają szczegółowo reguły, których powinni przestrzegać. Powinna więc to być precyzyjna nazwa licencji np. Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 PL. Dopuszczalne jest użycie skrótu CC BY-SA ze wskazaniem numeru wersji licencji. Konieczne jest dodanie linku do licencji.

Elementy opisu zasobów z Domeny Publicznej

W przypadku zasobów z domeny publicznej najistotniejsza jest informacja o autorstwie zasobu. Można dodać link do źródła/serwisu, w którym została wykorzystana grafika.

Elementy opisu zasobów na licencjach CC0

W przypadku zasobów przekazanych do domeny publicznej przez autora, czyli opatrzonych Creative Commons Zero (CC0), nie jest wymagane podawanie autorstwa, linku do zasobu czy nawet informacji, że wykorzystana grafika została udostępniona na warunkach Creative Commons Zero.

down

Warto podawać co najmniej informację, że dane zdjęcie jest dostępne na CC0; dzięki temu fakt, że zdjęcie należy do Otwartych Zasobów Edukacyjnych nie umknie nikomu. Będzie to sygnał dla osób, które znajdą twoją prezentację z tak opisanym zdjęciem, że mogą je dalej wykorzystywać i na jakich zasadach.

Narzędzia

  • Google Prezentacje — pomogą w pracy nad prezentacją, jeśli pracujesz w pojedynkę, ale będą także pomocne, kiedy staniesz przed zadaniem opracowania prezentacji w grupie. Plusem tego narzędzia jest to, że zawsze masz pod ręką wszystkie swoje prezentacje i możesz nie tylko je tworzyć online, ale od razu dzielić się nimi ze wszystkimi. Wystarczy, że ustawisz publiczną widoczność linku do prezentacji, a sam link opublikujesz na swojej stronie, w mediach społecznościowych czy podzielisz się z uczestnikami szkolenia/konferencji, podczas których pokazujesz prezentację;
  • Prezi — narzędzie do tworzenia nieliniowych prezentacji online. Poszczególne elementy można powiększać i pomniejszać, płynnie przechodząc między nimi. Do prezentacji możesz dodać teksty, zdjęcia, filmy z możliwością ich grupowania w ramkach.

Dostępność

Fotografia przedstawia Most Brooklyński i może pojawić się w publikacjach edukacyjnych w różnych kontekstach, np. jako ilustracja do tekstu o Nowym Jorku, prezentująca jeden z bardziej charakterystycznych obiektów architektonicznych.

W takiej sytuacji tekst alternatywny może brzmieć następująco:

down

Most Brooklyński przebiega ponad rzeką East River i łączy dwie dzielnice Nowego Jorku: Manhattan i Brooklyn. Został wybudowany w stylu neogotyckim z charakterystycznymi wysokimi łukami. Posiada sześć pasów ruchu (po trzy w każdym kierunku) dla samochodów. Pośrodku (powyżej pasów ruchu dla samochodów) znajduje się chodnik dla pieszych.

Jeżeli jednak ilustracja ma prezentować raczej sam most jako konstrukcję inżynieryjną, to opis musi się skupiać na nieco innych elementach:

down

Most podwieszony podtrzymują kable, które na obu brzegach są nawinięte na bębnach. Te z kolei znajdują się w betonowych zakotwiczeniach, tworzących przeciwwagę dla mostu. Ponieważ most jest nadzwyczaj długi i ciężki, wybudowano też dwie 82-metrowe, neogotyckie wieże wyłożone granitem, z których każda tworzy dwa portale łukowe. Wieże osadzone są na olbrzymich zakotwiczeniach. Pionowe, cieńsze kable podtrzymują go dodatkowo, a sam most jest od spodu wzmocniony stalowymi podkładam.

Tworzenie
strony WWW

Jeśli zdecydujesz się na prowadzenie własnej strony internetowej lub bloga (na przykład, żeby dzielić się tam tworzonymi przez siebie otwartymi zasobami edukacyjnymi), pamiętaj, żeby także tutaj opisać wybraną przez ciebie licencję. Informację najlepiej umieścić w stopce. Poza nazwą i linkiem do licencji warto też w kodzie HTML umieścić odpowiedni znacznik (tag), dzięki któremu wyszukiwarkom łatwiej będzie zindeksować stronę jako dostępną na licencji Creative Commons.

down

Przykład:

O ile nie stwierdzono inaczej, wszystkie materiały są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0.

O bardziej zaawansowanych możliwościach oznaczeniach licencji w kodzie strony moża przeczytać tutaj.

Dostępność

Zwróć szczególną uwagę na:

  • odpowiedni kontrast między tłem i tekstem;
  • opatrzenie grafik i zdjęć tekstem alternatywnym;
  • nie używaj grafik do przedstawiania tekstów (np. nigdy nie zamieszczaj zdjęć tekstu zamiast prawdziwego tekstu);
  • stosując zabezpieczenia typu CAPTCHA, pamiętaj, żeby zawsze zapewnić metodę obsługi zabezpieczenia dla osób niewidomych i niedowidzących, mających trudności z rozpoznawaniem obrazów.

Dowiedz się więcej: Internet bez barier.

Narzędzia

  • Blogger, Medium — popularne platformy blogowe, które umożliwiają szybkie i łatwe dodawanie treści;
  • Wix, Weebly — narzędzia do tworzenia stron internetowych. Obydwa są dostępne po polsku i łatwe w użyciu;
  • GitHub Pages — wymaga nieco więcej umiejętności technicznych, ale jest najbardziej otwartym narzędziem. Stronę tworzy się od zera, co daje też największą swobodę. Jednocześnie kod strony jest powszechnie dostępny — można go opatrzyć wybraną licencją. (GitHub to jedno z najbardziej popularnych repozytoriów kodu).

Tworzenie kursu
e-learningowego

Istotnym elementem w projektowaniu kursu e-learningowego jest odpowiedni dobór zasobów i narzędzi, aby umożliwiały realizację zaplanowanych celów kursu.

Przy przygotowaniu kursu e-learningowego zapewne nie wszystkie zasoby będą stworzone w ramach projektu; po części będą wykorzystane już istniejące zasoby dostępne online, zarówno w sposób otwarty, jak i takie, których wykorzystanie regulują zapisy o dozwolonym użytku publicznym i prywatnym oraz dozwolonym cytacie.

Z jakimi przypadkami prawno-autorskimi możesz spotkać się przygotowując kurs? Załóżmy, że pracujesz w szkole lub na uczelni B, która w ramach programu Erasmus+ realizuje projekt mający na celu stworzenie wielojęzycznego kursu e-learningowego na temat przeciwdziałania globalnemu ociepleniu. W kursie e-learningowym będą wykorzystywane zarówno utwory stworzone przez uczelnię/szkołę B, jak i te znalezione w internecie. Na kurs może się zapisać każdy chętny, a sam kurs dostępny będzie w pięciu wersjach językowych.

Jako jeden/jedna z autorów/autorek tego kursu musisz wziąć pod uwagę kilka scenariuszy.

down

1. W projekcie samodzielnie tworzycie materiały do kursu. Plusem tego rozwiązania jest to, że prawa autorskie majątkowe są po waszej stronie i możecie zdecydować, na jakich warunkach będziecie je publikować — czy podzielić się nimi z innymi osobami, publikując na wybranej licencji CC, czy raczej zachować wszystkie prawa i opublikować je, ale w tradycyjnym modelu prawno-autorskim.

2. Wyszukujesz w internecie materiały, które dokładnie pasują do kursu i decydujesz się na ich wykorzystanie. Pamiętaj, że brak informacji o prawnoautorskiej ochronie, np. w postaci znaku ® nie oznacza, że można z danego utworu dowolnie korzystać. Zawsze przyjmij założenie, że wszystkie utwory w internecie są chronione prawem autorskim, chyba że przeszły już do domeny publicznej lub zostały udostępnione na otwartych licencjach umożliwiających korzystanie z nich. Jeśli utwory są chronione prawem autorskim, możesz z nich skorzystać, opierając się na kilku możliwościach:

  • prawo cytatu — umożliwia wykorzystywanie znalezionych materiałów poprzez cytowanie ich fragmentów i podanie źródła;
  • prawo panoramy — pozwala każdemu rozpowszechniać wizerunki obiektów z przestrzeni publicznej (takich jak graffiti, rzeźba, budynek) bez pytania o zgodę twórców i wypłacania im wynagrodzenia, nawet w celach komercyjnych. W przypadku kursu e-learningowego byłoby to np. użycie zdjęć z powodzi Wrocławia, na których widać rzeźby i budynki;
  • linkowanie z kursu do materiałów znalezionych w sieci. Przykładem może być osadzenie (przez dodanie linku) filmów dokumentalnych o globalnym ociepleniu w celu edukacyjnym na lekcji w klasie lub dodanie linków do dokumentów czy artykułów dostępnych w internecie. Osoby biorące udział w kursie będą z nich korzystać (czytać, oglądać czy pobierać w całości) na zasadzie dozwolonego użytku osobistego, który pozwala w całości skopiować e-booka czy pobrać i wydrukować cały artykuł. Podawanie linków jest dozwolone, bo nie tworzy kopii i, co ważniejsze, jest interpretowane jako podanie źródła i autora, czyli spełnienie obowiązku wynikającego z prawa autorskiego.

Być może zastanawiasz się, dlaczego w powyższych przypadkach nie znalazło się wykorzystanie w ramach dozwolonego użytku edukacyjnego/publicznego? Wprawdzie instytucje naukowe i oświatowe mogą korzystać z już rozpowszechnionych utworów w celach dydaktycznych i do prowadzenia własnych badań — dozwolony użytek ograniczony jest do tych instytucji i nie pozwala na publikowanie utworów w ogólnym dostępie w internecie. Kurs przygotowywany w ramach Erasmusa+ byłby kursem otwartym, w którym każdy mógłby wziąć udział, więc warunki dozwolonego użytku edukacyjnego, jakim jest ograniczona grupa odbiorców czy cel edukacyjny wynikający z programu nauczania uczelni/szkoły, nie byłby spełnione.

3. Możesz skorzystać z otwartych zasobów edukacyjnych zgodnie z licencjami, na jakich zostały opublikowane.

Dostępność

Większość platform e-learningowych ma wbudowane standardy dostępności w swoją strukturę dlatego samo środowisko uczenia się z założenia powinno być dostępne. Jednak dostępność platform to jedno, a dostępność zasobów kursie online to zupełnie coś innego. Dlatego, aby zapewnić 100% dostępność kursu online trzeba zadbać o odpowiednie przygotowanie materiałów tworzących jego zawartość.

Ponieważ w kursie online różnorodność zasobów i materiałów może być bardzo duża, zerknij na rady dotyczące dostępności materiałów powyżej, a w szczególności na: dokumenty, zdjęcia i grafiki oraz zasoby video.

Narzędzia

  • Moodle Cloud to usługa hostowania Moodle dla edukatorów, trenerów i każdego, kto chce zacząć prowadzić kursy na Moodle. Po założeniu darmowego konta otrzymasz uprawnienia administracyjne oraz swój własny obszar z adresem, na którym można zakładać kursy i zapraszać na nie uczestników i prowadzących. Jeśli nie znasz Moodla na tyle, aby poczuć się w nim swobodnie, polecamy bezpłatny kurs online na Moodle, który przygotowuje cię do tego — Learn Moodle. Co roku odbywają się dwie edycje oraz kanał na YouTube z video tutorialami Moodle;
  • GitHub — Brzmi jak ze świata kodowania? Tak, ale i na to znajdzie się prosty sposób. Peer2Peer University opracowało krótki przewodnik Course in a Box przedstawiający, w jaki sposób wykorzystać to narzędzie: howto.p2pu.org. Przykłady kursów przygotowanych w oparciu o GitHub: SpołEd.Otwarta Edukacja w praktyce oraz Efektywne wykorzystanie OZE.
KOED

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative-Commons Uznanie Autorstwa - na tych samych warunkach 4.0

Publikacja przygotowana przez Koalicję Otwartej Edukacji dzięki wsparciu Open Society Institute

Autorzy publikacji:
Aleksandra Czetwertyńska, Karolina Grodecka, Katarzyna Górkiewicz, Kamil Śliwowski, Katarzyna Werner

obsługa strony:
Karolina Grodecka. Michał Oczko
Projekt graficzny: Nicola Cholewa
Redakcja: Aleksandra Sekuła
Wsparcie projektu: Katarzyna Górkiewicz