W ramach projektu Open Educational Quality Initiative (OPAL) został opracowany raport „Beyond OER: Shifting focus to Open Educational Practices” przedstawiający wyniki badań na temat wykorzystania OERów w szkołach wyższych i instytucjach kształcenia ustawicznego. Spośród wielu ciekawych wyników, na uwagę zasługuje przede wszystkim fakt, że otwarte treści są chętniej wykorzystywane jeśli ich tworzenie jest wpisane w programy lub strategie instytucjonalne. Formalne uregulowanie zwiększa poziom zaufania, a tym samym częstotliwość wykorzystania OERów. Zdaniem autorów raportu rola instytucji jest kluczowa w promowaniu otwartych treści w nauczaniu/uczeniu się.
Sam projekt OPAL jest międzynarodową siecią tematyczną powołaną przez UNESCO, ICDE i EFQUEL, która promuje wykorzystanie OERów jako sposobu na innowacyjną edukację. W ramach OPAL-u są rozwijane praktyki (Open Educational Practices) i narzędzia, pozwalające na diagnozę poziomu otwartości danej instytucji/jednostki. Narzędzia te zostały zaprezentowane na warsztatach poprzedzających konferencję Online EDUCA Berlin 2010, na razie w postaci „papierowych” macierzy. W formie online zostaną udostępnione w 2012 roku.
Wyniki badań OPAL-u wskazują na pięć głównych przeszkód, z którymi użytkownicy OERów muszą się zmierzyć, a które w zdecydowanej części mogą być rozwiązane dzięki zaangażowaniu instytucji edukacyjnych:
- Brak instytucjonalnego wsparcia
- Brak narzędzi do dzielenia się i adaptowania zasobów
- Brak umiejętności i czasu
- Brak jakości i trwałości OERów
- Osobisty stosunek do OERów (zaufanie)
Skupiając się na poziomie instytucjonalnym autorzy raportu zdiagnozowali czynniki, które mogą znacznie wpłynąć na powolne wprowadzanie OERów do szkół wyższych i instytucji kształcenia ustawicznego:
1) Wsparcie w polityce instytucji w szczególności:
- wsparcie i uznanie dla projektów OER są kluczowe dla ich rozwoju w edukacji
- wsparcie dla lokalizacji, adaptacji i tłumaczenia istniejących OERów i wdrożenia właściwego systemu licencjonowania
- promocja i zapewniania jakości OERów jest konieczna (szczególnie w instytucjach akademickich)
- infrastruktura i dostęp do zasobów są istotnym warunkiem, ale nie decydują już więcej o sukcesie
2) Sieci i partnerstwo instytucji edukacyjnych to dobry sposób na rozpowszechniania i promocję OERów (54% respondentów wskazuje ten czynnik jako istotny element wsparcia).
3) Mechanizmy zapewniania i monitorowania jakości OERów. Według wyników badań jest to najsłabszy element w polityce działania instytucji kształcenia w Europie.
Raport w całości do ściągnięcia ze stron OPAL-u.
